SELAM yine ben buralar daha sakin ve güzel geliyor artık bana
      İçimde çağlayan dereler akıyor dostlar, bütün sesleri kapattım kendi içimin sesini dinler oldum
Çünkü beynimin içinde sürekli telkin  veren ve kendi sorup kendi cevaplayan bir ben var. kendi kendine konuşmak boşa koymak doluya koymak nası bişey siz bilir misiniz?
     belki herkesin geçirdiği evreleri vardır.
    bilemiyorum orasını da bildiğim şey zorlu hayat mücadelesinde güçlü olmak zorunda olduğum.
hani o eskiden yıkılışlarımda destek arayışlarım yok artık kendı yaramı kendım sarmalıyım
  zaten anladım ki kendi yaralarını kendın sardığında büyüyorsun. rabbim büyüktür yazmıştır kaderde güzel bişeyler nihayetinde üzerimize düşeni yaptık tevekkül ettik. tekrar görüşmek üzere...

Hayat acı biber misali yedikçe zorlukları iştahın artıyor. Ne yapalım hayat kolay bir yer değil .
Duygularımı ifade edebilmek benim hayatta alabileceğim en büyük keyiflerden biri olmuştur .
Bu durumdan neden bu kadar haz aldığı bende kestiremesem de içimdeki duygunun farkındayım en azından ..
şu içinde bulunduğum zaman dilimi sanki hayat mücadelemin uzay boşluğu ..
öyle hissediyorum ..

21 AĞUSTOS 2017

Evett merhaba yarım kalan önceki postum için burdayım ☺️
Evet liseyi zor zelamet bitirişimi buraya da ilan ettiğime göre geleli universite ,lisans hayatına
Sivas Cumhuriyet Üniversitesi / Okul Öncesi öğretmenliği
Hı hı evet burayı bitirdim valla nası bitti bende anlamadım ama hayat denen imtihan silsileri orada da peşimi bırakmadı sevdiğinin yanına kavuşmuş biri olarak her şey başta toz pembeydi (her hikayenin başlangıcı gibi)
Ben herşeyi lisede öğrendiğmi sanırken aaa aa o da bendeki hiç bir şey bilmeyiş hissi ve tanımadığım bilmediğim nice sorun (amann kendimce sorun yani devlet meselesi değil sonuçta) 1 2 3 4 derken orayı da bitirdi bu hayatı pamuk şeker tadında yaşamak istedikçe acı biber tadında gelen yaşanmışlıklar ..
Neyse okuduk adam olduk iste ..
Şimdilerde herkes evlenirken bana ailemin yaşadığım sürece bilinçaltıma en kalıtelı yapıştırıcılarla yapıstırdıgı yerleştirdiği şeyleri yaşamaya çalısıyorum önce işş önce işş önce işş
Evet herkesin yapmıs olduğu izdivaç ve yolunda ilerlenen her türlü adet, olay bna bu yüzden anlamsızca tuhaf geliyor ..
neyse bize neyse elden
Hep ellere göre hareket etmedık mi zaten .. burayı ilerde açıp okuyabilmek için dolduruyorum teknolojıye o kadar bağlıyız ki kalemi alıp deftere yazmak bilem zor gelmeye başladığı şu zamanlarda allah sonumuzu hayretsin ne diyim ..
sonra görüşmek üzere eğer biri benim bu yazdıklarımı okumak gafletinde bulunursa Allah onun zihnini korusun hayatına güzellikler katsınn Hosçakalınn ..

artı bir yok

pa

Evett bu yayını yazmaktaki amacım duygularımı ifade  edebilmek ve içimde kopan fırtınalardan bir nebze olsun bu paylaşımlarımla rahatlamak 😇 Aslımda nası yazılır böyle şeyler bilmiyorum iyi okuyucuyumdur kendıme yakın bulduğum, samimi yazıları okumak bana iyi geliyor . Başkalarının düşüncelerini anlayamaya çalışmayı, onlara onlarım gözünden bakabilmeyi seviyorum. O insanların hayatlarında benden bir parça da olsa bişeyler yakalayabilmek beni mutlu ediyor ☺️ Şimdi kendim söz konusu olunca ne yazılır ne söylenir bilemedim ama önce kendimi tanıtmakla başlayayım 🎀
   Rüveyda Erbeyin 22 yaşındayım 31 Ocak 1995 tarıhınde her insan gibi bende dünyaya gözlerimi açmışım. Universite mezunuyum şuan işsiz bi mezun kpss illeti beni de buldu ne yazıkkı ..
Okul öncesi öğretmeniyim ne kadar atanmadan bunu bende kendime adapte edemesem de öğretmenim işte hayatın içinden zorluklarla bir yerlere gelmiş sıradan bi insan
 Cok isterdim farklı olmayı( bu cümleleri yazarken içimdeki ses gecmiş bilgilerim ve almış olduğum eğitim gereği diyor ki bana " Sende farklısın her insan gibi herkesten farklı") bunu yazarken bile herkes gibi yazıyor olmak da bilinçaltımın bana bi oyunu olsa gerek 🙄 Her neyse işte hayatının baharında yolunu düzenini kurmaya çalışan biriyim 14yaşında evden ayrılıp cehennemin kırlarında okumaya gidişimi buralara da iliştirmeden olmaz , az tecrübe edinip az çekmedim sonuçta ☺️ Lise okumak adı altında kendime ve aileme eziyet içerikli 4yıl geçirdim Afyonun Emirdağ ilçesinde ..
Evet eziyet diyorum çünkü dünyadan bir haber,  hayatında geçim sıkıntısından başka bişey yaşamamış biri için kii bu biri 14yaşında o zamanlar hiç de kolay olmuyor bazı şeyleri kabullenip hayatın düzenine ayak uydurup yolunu bulmak tarıfı yaşayanlar için yapılamayacak kadar zor oldu.
Hoş şimdi pek de hatırlamıyorum o zor kismi sanırım unutmak istıyor beynım ya da daha zorlarını görmüş olmamdan ki ifade edip kendimi anlatmaya bile gerek duymuyorum. Gereksizce yaşadığım o sacma sapan tecrubesizce günler geride kaldı sonuçta . Umarım cümlelerimde ruh halimi yansıtabiliyor bu yansıtmayı yapmaya çalısırken saçmalamıyorumdur. Neyseee zor zelamet bıtırdım liseyi veee devamı diğer postta